Babaanne evinde bahar temizliği başlamış. Halam bütün evi kaldırmış. Her yıl kilimleri havalandırmak başlı başına bir işken yün olduğu için de saklaması zor. Bu yüzden paylaşalım demiş. Duyunca nasıl heyecanlandım. Babaannemin iplerini yünden yapıp kök boyasıyla boyadığı iplerle dokuduğu kilimler bunlar. Değeri paha biçilemez benim için. Ben bu fotoğrafı çekerken o da payıma düşen kilimin üzerindeki desenlerin adlarını söylüyordu bana. Hepsini hatırlıyor. "Şimdi gücüm olsa dokurum hala hatırlıyorum" diyor.
Bu da halamın kilimi. Kayınvalidesi vermiş önceden.
Bu da yün iplerden dokunuyormuş. Şimdi yapan bulursam istediğim renkte yünleri götürüp yaptırmak istiyorum.
Babaannemin dokuduğu bir kilim yine. Anneme düğünlerinde vermiş çeyiz olarak.
Şeftali dalının altında kilim desenlerini anlatıyor heyecanla.
Kilimlerin havalandırıldığı balkonun manzarası. Biberiye, nane, kekik, ısırgan küçücük bahçede gözüme çarpanlar. Çocukken bu bahçede az oynamadım. Babaannem bir sürü sebze yetiştirirdi onları sulardık. Otomatik bir zımbırtı yaptırmadan önce tulumbayla su çekiyorduk. Baya eğlenirdim kova kova su doldururken. Çocukluğum üzüm bağları, sebze bahçeleri arasında geçtiği için şehir boğuyor çoğu zaman beni. Sakin bahçeli ev hayali kuruyorum hep. Şehre de çok uzak olmasın tabi :)
Eski toprak işte babaannem kendini belli ediyor. Nasıl hatırlıyor o dokumayı filan maşallah :)) Eskinin her şeyi güzel vesselam.
YanıtlaSilEskiler buram buram emek kokuyor. Belki de o yüzden bir bağ oluşuyor aramızda. Hepsinin bir hikayesi var. Babaannem tam eski toprak gerçekten :)
Sil